Ik tel de slagen van de Lange Jan
de avondklok is ingegaan
een leegte vult de straten
ik probeer me er doorheen te slaan
het rijmt hier op verlaten
ik tel de slagen van de Lange Jan,
het is nu tijd om op te staan
een nieuwe dag gegeven
de ochtendzon breekt door mijn raam
het rijmt hier weer op leven
een sprankje hoop begeestert mij
ach laat het nimmer doven
zo wankelmoedig worstel ik
zo waarachtig kom ik boven.
Stadsgedicht.
18-01-2021
Raymond van de Ven
Gedicht naar aanleiding avondklok. Vind dit mijn mooiste stadsgedicht tot nu toe.