In de maand juli staat kunstenaar André Romijn stil bij een dramatische gebeurtenis dat 100 jaar geleden heeft plaatsgevonden.
Honderd jaar na de storm: De schaduw van verlies
Het levensgroot schilderij "De schaduw van verlies" door André Romijn is een aangrijpende weergave van de nasleep van een verwoestende orkaan die de vissers uit Arnemuiden en Vlissingen trof op 18 juli 1924, dit jaar exact honderd jaar geleden. Vier Hoogaarsen zonken. Van de zestien opvarenden kon er slechts één worden gered. Centraal in de compositie van Romijns schilderij staat, tussen een groep rouwende vrouwen, een klein meisje dat de kijker recht aankijkt. Haar plechtige uitdrukking en vroegrijp begrip van de ernst van de gebeurtenis dienen als een emotioneel anker voor het hele werk. Haar aanwezigheid zorgt voor een directe betrokkenheid die boeiend is en de aandacht van de kijker trekt.
De Ramp van 18 Juli 1924
Op 18 juli 1924 trof een verwoestende orkaan de vissers uit Arnemuiden en Vlissingen. Tijdens deze storm zonken vier schepen, en van de zestien opvarenden kon slechts één persoon worden gered. Deze ramp had een verwoestende impact op de gemeenschappen, waarbij veel gezinnen geliefden verloren en hun bron van inkomsten zagen verdwijnen. De tragische gebeurtenis werd een symbolisch moment van rouw en solidariteit binnen de gemeenschap.
Het spriettuig van de traditionele hoogaars bestond uit een enkele mast met een sprietzeil, dat werd ondersteund door een lange spar (spriet) die diagonaal over het zeil liep. Dit type tuigage was populair vanwege zijn eenvoud en de efficiëntie waarmee het kon worden bediend, zelfs door kleine bemanningen. Nadeel was het hoge zwaartepunt, en opgedoekt tegen de mast vangt het nog steeds veel wind. Dat was op 18 juli 1924 zeer waarschijnlijk de reden dat deze schepen door de golven zijn verzwolgen.
Emotioneel middelpunt
De vrouwenfiguren rondom het meisje zijn weergegeven met een somber, aards palet, wat de melancholische stemming van de scène versterkt. Het gebruik van schaduw en licht is bijzonder effectief; de gezichten van de omliggende figuren zijn in de schaduw geworpen of weggedraaid, wat symbool kan staan voor het collectieve verdriet en de wanhoop die zo'n tragedie met zich meebrengt. Het gezicht van het kleine meisje is echter verlicht, wat haar rol als het emotionele middelpunt van het schilderij benadrukt.
De lijst van het schilderij, gemaakt van drijfhout, voegt een element van de zee toe en verwijst naar de materialen die achterblijven na zo'n storm. De textuur van de verf draagt bij aan het algehele gevoel van zwaarte en geschiedenis. De dikte van de verf en de zichtbare penseelstreken geven de fysieke handeling van het herinneren en vastleggen
van zo'n aangrijpend moment weer. Romijn creëert niet alleen een visuele representatie; hij voert een daad van herdenking uit door middel van zijn medium.
Stijl en symboliek
Romijns stijl in dit werk doet denken aan sociaal realisme, met een focus op de menselijke conditie en een nadruk op het verhaal dat wordt verteld. De figuren zijn gestileerd weergegeven, met sterke lijnen en een zekere starheid die de standvastigheid van de gemeenschap ten overstaan van een ramp weerspiegelt.
Dit schilderij is meer dan een historisch verslag; het is een getuigenis van de veerkracht van de menselijke geest. De centrale figuur van het kleine meisje suggereert de voortzetting van het leven en de blijvende kracht van de overlevenden, zelfs als ze in de schaduw van het verlies staan. De sombere tonen en de bijna tastbare sfeer van gemeenschappelijke rouw worden in evenwicht gehouden door de aanwezigheid van de jeugd, die subtiel hoop temidden van wanhoop impliceert.
Een eerbetoon aan de kracht van de gemeenschap
Samengevat is "De schaduw van verlies" door André Romijn een krachtig beeld van een moment bevroren in de tijd, een weergave van verdriet dat zowel persoonlijk als gemeenschappelijk is. De blik van het kleine meisje daagt de kijker uit om de menselijke kosten van dergelijke tragedies niet te vergeten, waardoor dit werk een meeslepend stukje historische herinnering wordt. Het schilderij is een diepgaande reflectie op verlies en veerkracht, en een eerbetoon aan de kracht van de gemeenschap in tijden van crisis.
Door deze historische context te integreren, biedt Romijns werk niet alleen een visueel indrukwekkende ervaring, maar ook een diepgang die de kijker uitnodigt om na te denken over de geschiedenis, de menselijke veerkracht en de collectieve rouw van de gemeenschap.
Details
• Afmetingen (h b d): 122 x 80 cm
• Ingelijste afmetingen (h b d): 151 x 118,5 x 7 cm
De Schaduw van verlies, is de hele maand juli te bezichtigen in Kunsthuis André, Segeersstraat 43, 4331 JM Middelburg.
Donderdag t/m zaterdag, met een special welkom op de Kunst- en Cultuurroute 7 juli 2024, van 13.00 tot 17.00
www.Romijnart.com
www.Engelsekerkmiddelburg.nl
GalerieGerritse 
